Miejsce Pamięci

Przed narodowym socjalizmem Lipsk był również ośrodkiem żydowskiego życia. Wywłaszczenia, deportacja, szoah usunęły tę część społeczeństwa. Powstała luka, która trwa do dzisiaj.

Ul. Josephstrasse 7 jest taką luką – partycypującym miejscem pamięci, które przypomina, porusza i ukazuje ciągłość historii aż do współczesności. Na ul. Josephstrasse 7 mieszkały i pracowały rodziny Reiterów i Lotrowskich. Tam Isidor Reiter prowadził zakład sortowania włosia. 28 pażdziernika 1938 r. deportowano jego, jego rodzinę, wraz z tysiącami innych lipskich żydów, do Polski.Tam został zamordowany przez nazistów. Idę Jetty Lotrowsky deportowano 21 stycznia 1942 r. do Rygi, a później zamordowano ją w obozie koncentracyjnym Stutthof. Córka Isidora Reitera – Amalia Schinagel – mogła wyemigrować do Nowego Jorka, gdzie żyła do końca lat dziewięćdziesiątych. W 1991 r. otrzymała jako prawna spadkobierczyni działkę ul. Josephstrasse 7 z domem, który nie nadawał się już do zamieszkania. Ona sama nie była zainteresowana powrotem do Niemiec. Nikt nie chciał kupić dom na ul. Josephstrasse 7, który tymczasem stopniowo się rozpadał. W 1998 r. miasto Lipsk zażądało od niej podatków.

W 2006 r. – po zgodzie adwokata Reiterów – zniszczony dom został zburzony przez miasto Lipsk. Koszty wyburzenia i żądania podatkowe opiewają na około 40.000 euro, które miasto chciało przez przymusową licytację działki.

Pismo Amalii Schinagel, córki deportowanego Isidora Reitera, zwróciło uwagę zainteresowanych na historię ul. Josephstrasse 7 i w końcu było decydujące dla pomysłu wzniesienia miejsca pamięci na tej działce.

Gernot Borriss